تقلید کودک از والدین

به نام خدا 
اگر شما کودک داشته باشید  اکثر اوقات با خود اندیشیده اید که چگونه کودک خود را بهتر تربیت کنید و یا رفتارها و صحبت های کودکان از چه چیز سرچشمه میگیرد؟ در پاسخ باید بگوییم که ۸۰ درصد از شخصیت کودک،رفتار و گفتار کودک از والدین الگوبرداری شده است.
کودکان از ۶ماهگی تقلید کردن را شروع میکنند آنها با دقتی بسیار بالا پدر و مادر خود را زیرنظر دارد تا از حرکات شما الگوبرداری کند.اگر توجه کنید اگر در مقابل کودک ۶ ماهه تا یکساله دست بزنید بلافاصله حرکات شما را با دقت نگاه میکند و تکرار میکند. 
به همین روال هر چه کودک بزرگتر میشود بیش از پیش شما را زیر نظر خود میگیرد به مرور خواهید دید که کودک کلمات شما را تکرار میکند و همینطور شاید دیده باشید که کودک ۱۸ ماهه شما همانند شما تلفن را برداشته و صحبت میکند.
همه ی ما دیده ایم دختربچه هایی را که در یک سالگی چادر مادر خود را بر روی سر خود می اندازند یا پسربچه هایی که علاقه دارند تا ماشین اسباب بازی خود را تعمیر کنند اینها کارهایی است که از پدر و مادر و اطرافیان خود تقلید میکنند پس بیایید از این مسئله مانند یک سرنخ برای تربیت کودکمان استفاده کنیم شما میتوانید با همین روش خیلی از عادتهای خوب را در شخصیت کودک خود بگنجانید با این تکنیک که هر رفتاری را که میخواهیم کودک انجام دهد،همان کار را در مقابل کودک انجام دهید و اجازه بدهید این کار شما را ببیند و بارها این کار را تکرار کنید هرروز یا هرهفته و بعداز مدتی خواهید دید که کودک نیز همراهیتان میکند.  
پس اگر ما میخواهیم کودک ما منظم و مرتب باشد این را باید اول خودمان رعایت کنیم اگر میخواهید کودکتان دندانهایش را مسواک بزند باید اول کودک پدر و مادر را در حال مسواک زدن ببیند .
اگر کودکی میخواهیم بخشنده و مهربان باید این را از خودمان شروع کنیم اگر شما به یک نیازمند کمک کنید در ذهن کودک خود بخشندگی را ثبت میکنید اما اگر بخاطر ترافیک با افراد بحث میکنید دور از انتظار نیست کودک شما در حین بازی با همسالانش خود را جدی نشان دهد.
یکی دیگر از موارد تاثیرگذار در این امر روابط خانوادگی میباشد هرچه روابط صمیمی تری در خانه بین اعضای خانواده وجود داشته باشد تاثیر مثبت آن در اخلاق و رفتار کودک قابل مشاهده است و همینطور بلعکس در خانواده هایی که روابط بین اعضای خانواده خوب نیست و دائما بدخلقی اعضا خانواده را میبینیم دور از انتظار نیست که کودک چنین خانواده ای بسیار عصبی و بدخلق باشد و این کودکان نمیتوانند رابطه خوبی با همسالان و دوستان خود برقرار کنند زیرا راه های برقراری ارتباط احساسی و دوستانه را نیاموخته اند.

در واقع تربیت کودک بسیار آسان است کافیست فقط کمی بیشتر در رفتارهای خودمان دقت کنیم کمی از عادت های بد کم کنیم و رفتارهایی که از فرزندمان انتظار داریم جایگزین رفتارهایمان کنیم